نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علیرضا شهبازی ¹
• امیرحمزه شهبازی ²
• معصومه سرگزی ³

¹ عضو هیات علمی دانشگاه زابل، زابل، ایران

² عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

³ دانشجو دانشگاه زابل، زابل، ایران

چکیده

ویروس کرونا (COVID-19) یکی از بیماری‌های واگیر قرن بیست و یکم است که امروزه کل جهان و به‌ویژه جوامع محلی به علت شیوع این ویروس روزانه آمار قابل‌ توجهی ضرر را متحمل می‌شود. در این بین، عواملی چون شرایط جوی ناپایدار، پایین بودن امکانات و خدمات بهداشتی و بیماری‌های تنفسی و ریوی ناشی از وزش بادهای محلی در این منطقه، اثرات نامطلوب این بیماری را دوچندان کرده است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر تحلیل و بررسی فاکتورهای زیست‌محیطی بر روی شیوع ویروس کرونا در منطقه سیستان است. در این پژوهش با ماهیت توصیفی – تحلیلی که در آن برای جمع‌آوری اطلاعات از روش‌های اسنادی – میدانی استفاده شده است، ابتدا شاخص‌های زیست‌محیطی گزینش و به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات لازم برای هر یک از شاخص‌ها پرسشنامه و فرم پیمایش طراحی شد. سپس پرسشنامه‌ها و فرم‌های پیمایش برای نمونه‌های جامعه آماری تکمیل و اطلاعات پایه جمع‌آوری و تهیه گردید. یافته‌های حاصل از آزمون رگرسیون نشان داد در بین شاخص‌های زیست‌محیطی؛ عامل رعایت بهداشت فردی با ضریب بتا (Beta) 357/0 مؤثرترین عامل شناخته‌شده، و در شاخص آب‌وهوایی؛ عامل وزش باد با ضریب استاندارد (Beta)، با مقدار 0.756، عامل مهم بیان‌شده. نتایج استنباطی نشان می‌دهد معیارهایی چون ناپایداری هوا مانند وزش باد، افزایش گردوغبار، کم‌ و زیاد شدن رطوبت و خشکی هوا، ازجمله عوامل مهمی هستند که باعث ماندگاری یا پراکنش ذرات ویروس در هوا می‌شوند و در نتیجه گسترش کرونا را به دنبال دارند.