نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2 دانشجو دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3 عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده
شهرهای کوچک بهعنوان مراکزی قلمداد میشوند که نقش بسزایی در تقویت و توسعه نواحی پیرامونی دارند و در درازمدت منجر به ایجاد شرایطی میگردد که توان فعالیتهای تولیدی را در درون این مناطق تقویت نموده و کل ناحیه را تحت تأثیر عملکرد و نقش خود قرار میدهد. بنابراین، مطالعه و بررسی نقش شهرهای کوچک در توسعه پایدار سکونتگاههای ناحیهای، از اهمیت زیادی برخوردار است. شهر توحید به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و قرارگیری در باریکهای بین استانهای همجوار کرمانشاه - لرستان و همچنین در کنار مسیر ترانزیتی شمالغرب به جنوب کشور، از پتانسیل بالایی جهت دستیابی به توسعهی پایدار ناحیهای و منطقهای برخوردار شده در صورت برنامهریزی دقیقِ ملی و منطقهای- محلی، مدیریت صحیح و سرمایهگذاری مناسب و منظم برای تأمین نیازها؛ ضمن دست یافتن خود به توسعه، زمینهی تثبیت جمعیت سکونتگاههای پیرامونی را نیز فراهم، و خدمات لازم را در نواحی تحت نفوذ ارائه خواهد نمود که میتواند محرک اصلی توسعهی پایدار ناحیهای آن باشد. بنابراین ضرورت دارد توسعهی آن در بستر برنامهریزی صحیح و مدیریت اصولی قرار بگیرد تا توسعهی پایدار ناحیهای در آن نمود فضایی پیدا کند. هدف پژوهش حاضر بررسی و سنجش نقش شهر کوچک توحید در توسعهی پایدار سکونتگاههای ناحیهای است، نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است که در آن از روشهای پیمایشی و اسنادی استفادهشده است. جامعهی آماری این تحقیق شهرستان هلیلان بوده است. شهر توحید و سکونتگاههای حوزه نفوذ آن بهعنوان جامعه نمونه تحقیق انتخابشده است.