نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناس ارشد جغرفیا و برنامه ریزی روستایی/ دانشگاه سیستان و بلوچستان
2 استادیار جغرافیا/دانشگاه سیستان و بلوچستان-
چکیده
جامعه آماری این پژوهش؛ روستاهای دهستان زابلی بخش مرکزی شهرستان مهرستان میباشد که در سرشماری سال 1395 دارای 82 روستای دارای سکنه، 7918 خانوار و 31328 نفر میباشد. به منظور عمق بخشیدن به مطالب و عینی نمودن مسائل با استفاده از فرمول کوکران 365 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شد. جهت تجزیه و تحلیل یافتههای پژوهش از آزمون تی تک نمونهای، تحلیل رگرسیون چندمتغیره و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که عامل اقتصادی با ضریب بتای 376/0 بیشترین تاثیر بر تحقق پایداری معیشت روستاهای مورد مطالعه دارد و عامل اجتماعی با مقدار ضریب بتای 181/0 کمترین تاثیر را بر تحقق پایداری معیشت روستاهای مورد مطالعه دارد. همچنین عامل ساختاری-نهادی با مقدار ضریب بتای 319/0 و عامل محیطی-کالبدی با مقدار ضریب بتای 233/0 به ترتیب در رتبههای دوم و سوم تاثیرگذارترین پیشنیازهای اقتصادی معیشت پایدار در روستاهای دهستان زابلی دارند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که مقدار ضریب پیرسون به دست آمده برابر با 561/0 است که نشان میدهد بین پیش-نیازهای اقتصادی و تحقق معیشت پایدار رابطه مثبت و معناداری برقرار است. به عبارت دیگر تحقق معیشت پایدار مستلزم پیشنیازهای اقتصادی است. همچنین نتایج آزمون تی تک نمونهای نشان داد که میانگین شاخص اقتصادی برابر با 883/2، شاخص اجتماعی برابر با 798/2، شاخص محیطی-کالبدی برابر با 839/2 و شاخص ساختاری- نهادی برابر با 768/2 که همگی از میانگین مطلوب پایینتر می-باشند بنابراین میتوان بیان کرد که وضعیت معیشت ساکنین روستاهای دهستان زابلی نامطلوب است.