نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• احمد رومیانی ¹
• حمید شایان ²

¹ دانش آموخته دکترا دانشگاه فردوسی مشهد

² عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

امروزه از ردپای اکولوژیکی به عنوان شاخصی برای ارزیابی فعالیت‌های انسان در مسائل زیست محیطی نام برده شده است. این شاخص، روشی است که وسیله شبکه جهانی ردپای اکولوژیکی برای اندازه‌گیری تقاضای انسان در سرمایه طبیعی برای حمایت از مردم یا اقتصاد لازم است، ترویج شده است. بنابراین ردپای اکولوژیکی هم عرضه منابع طبیعی و هم تقاضای بشر در محیط را اندازه گیری می‌کند. هدف این مطالعه ارزیابی ردپای اکولوژیکی در کشورهای برتر مقصد گردشگری است. برای گردآوری داده‌ها از پایگاه‌های بانک جهانی و Global Footprint Network در طی 24 سال گذشته (1995-2019) برای این پژوهش استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده از آزمون‌های اماری رگرسیون چند متغیره و همبستگی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل آماری متغیرها نشان می‌دهد که میزان رد‌پای اکولوژیکی در کشورهای چین، مکزیک، ترکیه و فرانسه به ترتیب برابر با 63/6، 31/3؛ 22/3 و‌11/3 و کمترین میزان ردپای اکولوژیکی در کشورهای انگلستان و ایتالیا با میانگین45/1 و 99/1 است. بیشترین همبستگی(R=729) بین رشد اقتصادی با ردپای اکولوژیکی وجود دارد. علاوه براین، براساس تحلیل‌های رگرسیون چند متغیره بین متغیر مستقل(توسعه گردشگری) و متغیر وابسته(ردپای اکولوژیکی) همبستگی قوی (75/0=R) برآورد شده است.